Javascript must be enabled to continue!
Πολιτική Ιστορία της Επτανήσου (1815-1864)
Abstract:[σ.16-17] Αλλά ο Ρώσος πληρεξούσιος, τη 8 Σεπτεμβρίου 1815, αντέταξε σχέδιον διαλαμβάνον ότι επειδή αι δυνάμεις της Α.Μ. του βασιλέως της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας ηλευθέρωσαν τας εξ των Ιονίων νήσων, και η της Κερκύρας νήσος ήδη της αυτής τύχης απέλαυσεν, συνεπεία της από 30 Μαΐου 1814 εν Παρισίοις συνθήκης αι συμμαχικαί δυνάμεις, επί τη μόνη επιθυμία του εξασφαλίσαι την ανεξαρτησίαν και ελευθερίαν των νήσων αυτών υπό την αιγίδα κραταιάς προστασίας, συνέθεντο όπως αι επτά Ιόνιοι Νήσοι, μετά των θαλασσίων αυτών επί των ακτών της Ηπείρου εξαρτημάτων, αποκαταστώσιν εις κράτος ελεύθερον και ανεξάρτητον, υπό την κλησιν Πολιτεία των Επτά Ηνωμένων Νήσων, δικαιούμενον ως τοιούτο να ρυθμίση τον εσωτερικόν αυτού οργανισμόν, ανατιθεμένων των εξωτερικών σχέσεων τη αποκλειστική προστασία του βασιλέως της Μεγάλης Βρετανίας τηρούντος δι' Αγγλικών φρουρών τους λιμένας και εφορώντος εις την νομοθεσίαν και την κυβέρνησιν του αυτού κράτους δια πληρεξουσίου πρέσβεως, των δε λοιπών συμβαλλομένων δυνάμεων αντπροσωπευομένων υπό γενικών προξένων επί διατηρήσει απλώς των εμπορικών σχέσεων, και κοινή συναινέσει αναγνωριζομένης της σημαίας, ην είχε πριν η Επτανήσιος Πολιτεία μέχρι του 1807, ως συμβόλου κράτους ελευθέρου και ανεξαρτήτου. .... Κατά την εν Παρισίοις συνθήκην του 1815 η Αγγλία, Ρωσσία, Αυστρία και Πρωσσία, επιθυμούσαι όπως διεξαχθώσι τέλος αι εν τη συνόδω της Βιέννης αναβληθείσαι διαπραγματεύσεις, συνωμολόγησαν ότι αι Ιόνιοι νήσοι μετά των εξαρτημάτων των διαλαμβανομένων εν τη μεταξύ Ρωσσίας και Τουρκίας συμβάσει της 21 ΜΑρτίου 1800, δι' ης αυταί είχον αποτελέση την ομόσπονδον Επτανήσιον Πολιτείαν, θα καταρτίσωσι του λοιπού ενιαίον ελεύθερον [σ.18] και ανεξάρτητον κράτος ων Ηνωμένων Ιονίων Νήσων, υπό την άμεσον και αποκλειστικήν προστασίαν του βασιλέως της Μεγάλης Βρετανίας, των λοιπών δυνάμεων παραιτουμένων παντός δικαιώματος και οιασδήποτε αξιώσεως επί των αυτών νήσων. Ότι το κράτος τούτο θέλει συντάξη, τη επιδοκιμασία του προστάτου Βασιλέως τον εσωτερικόν αυτού οργανισμόν επί τη βάσει των πρώην καθεστώτων, και προς την δέουσαν παγίωσιν και εφαρμογήν του οργανισμού τούτου η Α. Βρετανική Μεγαλειότης θέλει επιστήση ιδίως την εποπτείαν αυτής εις τα της νομοθεσίας και της γενικής διοικήσεως, αποστέλλουσα ως ίδιον αντιπρόσωπον Μέγαν Αρμοστήν αυτόσε περιβεβλημένον τας απαιτουμένας εξουσίας προς σύγκλησιν και διεύθυνσιν της επί συντάξει του νέους πολιτεύματος συνελεύσεως, ότι τα φρούρια και οχυρώματα των νήσων θα κατέχωνται υπό Αγγλικής φρουράς, η δε στρατιωτική δύναμις του Ιονίου Κράτους θα διατελή υπό τον αρχηγέτην του στρατού της Α. Βρετανικής Μεγαλειότητος, και ότι η εμπορική σημαία της αυτής πολιτείας αναγνωρισθήσεται υπό πασών των συμβαλλομένων δυνάμεων ως σημαία κράτους ελευθέρου και ανεξαρτήτου. Εφ' ω εν τέλει προσεκαλούντο και αι λοιπαί Ευρωπαϊκαί Δυνάμεις όπως εις την συνθήκην προσχωρήσωσι |