[57] Το μυστικόν της τοιαύτης ακμής, ήτις τόσον καταπληκτική, ώστε να κληθή η βραχώδης Ύδρα από αυτόν τον Ιβραήμ 'μικρά Αγγλία' δεν ήτο το επιχειρηματικόν πνεύμα μόνον των τότε Ελλήνων εφοπλιστών και η ναυτική εμπειρία των πληρωμάτων, όσον η ειλικρινής συνεργασία κεφαλαίου και εργασίας, η οικογενειακή κυριολεκτικώς εκμετάλλευσις των πλοίων και η παροιμιώδης μέχρις απιστεύτου σημείου εντιμότης των ανθρώπων αυτών, ώστε δια μεγάλα χρηματικά ποσά να μη κάμουν καν έγγραφα, αλλά να είναι ο λόγος των μόνη εγγύησις και απόδειξις. Τα περισσότερα των πλοίων ανήκον εις ομάδας μικροϊδιοκτητών, ων πολλοί δεν κατέβαλλον κεφάλαια, αλλ' είτε υλικόν, ξυλείαν, σχοινία κλπ, είτε προσωπικήν εργασίαν, εν μεγάλη δε χρήσει ήσαν και τα δάνεια εκ μέρους των πλουσίων της νήσου, οι οποίοι ου μόνον μη αισχοκερδούντες, αλλά μη λαμβάνοντες καν τόκον, αλλά μερίδιον εκ των κερδών, βοηθούντες δε ούτω τον εργαζόμενον κόσμον ήσαν λαόφιλοι και σεβαστοί. Τα πληρώματα επίσης συμμετείχον εις τα κέρδη αναλόγως. η αναλογία της διανομής ήτο 10/70 δια τους ιδιοκτήτας του πλοίου, 10 δια τους δανειστάς, 3 δια τον πλοίαρχον, ανά 2 δια τους ναυκλήρους τον Γραμματέα και τον μάγειρον, εν δια τους ναύτας, πλην 4 ναυτών καλλιτέρων, οίτινες ελάμβανον 1 1/2 μερίδιον, και ήμισυ δια τους ναυτόπαιδας.